از دل تا قلم

چگونه دوستت نداشته باشم؟!

راه که می‌روی با صدای قدم‌هایت شاخه‌های درختان به رقص می‌افتند

پشت سرت گنجشک‌ها به پرواز در می‌آیند.

 چه زیبا خالقی دارم

دلم گرم است می دانم

که فردا باز خورشیدی ،

میان آسمان ، چون نور می آید

شبی می خواندم با مهر

سحر می راندم با ناز

چه بخشنده خدای عاشقی دارم

که می خواند مرا ، با آنکه میداند گنه کارم

اگر رخ بر بتابانم

دوباره ، می نشید بر سر راهم

دلم را می رباید ، با طنین گرم و زیبایش

که در قاموس پاک کبریایی ،قهر نازیباست

چه زیبا عاشقی را دوست می دارم

دلم گرم است می دانم ، که می داند

بدون لطف او ، تنهای تنهایم

توی تک تک لحظه هاتون خدا رو براتون آرزو می کنم شبتون نورانی با یاد او

مبل‌ها را چیدم

پرده‌ها را کنار پنجره

قاب‌ها را به دیوار آویختم

بعد دو فنجان چای ریختم

و فکر کردم به ۳۶۵ روز دیگر

که می‌توانم با چیدمانی دیگر

دوستت بدارم …

خدای جانــــــم ……

می دانے ……

گاهی می شود که با خودم هم غریبه می شوم

تابلویی می زنم سر در قلبم که شکستنے ست لطفا دست نزنید!

گاهی دوست دارم در پیله تنهاییم بمانم و کسے سراغم را نگیرد،

اما در این دلگیری ها باز هم تو را می خواهم بیشتر از همیشه…

دوست دارم بیایی دستانم را بگیری و بیشتر از همیشه هوایم را داشته باشی …

اگر بد قلقی می کنم و بهانه می گیرم یعنی تو را می خواهم

خدای عزیزم بودنت را از من مگیر

من دوست داشتن هایت را میفمهم …

 مثَلُ الْمُومِنِ الْمُخْلِصِ كَمَثَلِ الْمَاءِ

… مومن مخلص هم مثل آب میماند،

اگر او را به هم بریزی و عصبانی کنی،

در عصبانیت هم آرامشش را از دست نمیدهد، و پرخاشگری نمیکند،

 …اما غیر مؤمن، یعنی کسی که به خدا باور نداشته باشد، این طور نیست، وقتی در آرامش باشد، و کاری به کارش نداشته باشند، آرام، متین

منصف است،

… اما همین که عصبانی بشود، و به هم بریزد، پرخاشگری میکند، و دست به کارهایی میزند که اطرافیانش انتظار ندارند،

… مثل بطری های آبغوره که وقتی در قفسه اند، صاف شفاف اند،

… اما همین که تکان میخورند، ذره های ته نشین شده آن بالا می آید و تیره تار میشوند.

 …پیامبر خدا صلی الله علیه وآله و سلم می فرمود:

 بهترین مردمان کسانی اند، که دیر به خشم می آیند و آسان خشنود میشوند.