از دل تا قلم

گاهی فقط بی‌خیال باش…

وقتی قادر به تغییرِ بعضی چیزها نیستی؛

روزت را برایِ عذابِ داشتن‌ها و افسوسِ نداشتن‌ها خراب نکن!

دنیا همین است؛

همه‌ی بادهای آن موافق،

همه‌ی اتفاقات آن دلنشین،

و همه‌ی روزهای آن خوب نیست!

اینجا گاهی حتی آب هم سربالا می‌رود…

پس تعجبی ندارد اگر آدم‌ها جوری باشند که تو دوست نداری!

گاه‌گاهی در انتخاب‌هایت تجدیدنظر کن.

فراموش نکن؛

تو مجاز به انتخاب آدم‌هایی، نه تغییر آنها …

 متاسفانه گاهی زوج ها انرژی عاطفی خود را در محل کار و فعالیت در صحبت با همکاران تخلیه می کنند و زمانی که به خانه بر می گردند دیگر توشه ای برای همراهی و حمایت ندارند.

وقتی همسرتان سر کار می رود، می توانید با ارسال یک پیامک یا یک تماس تلفنی هر چند کوتاه از حال او جویا شوید.موضوعات ساده و یا حتی پیش پا افتاده ای مثل “ناهارت را خورده ای؟” می تواند گاهی یک مکالمه کوتاه اما گرم را رقم بزند. اگر همسرتان شب پیش خواب خوبی نداشته یا دچار کسالت بوده با این همه در محل کار حاضر شده، حتما نیاز به چتر حمایتی همسرش دارد.

گاهی زوج ها از بیان بدیهی ترین و ساده ترین حس های #عاطفی مثل جمله ساده “#دوستت_دارم” یا “دلم برایت تنگ شده” احتراز می کنند.

تصور آن ها بر این است که این جملات متعلق به دوره خاصی از زندگی است.مثلا کاربرد این جملات فقط در دوره نامزدی است در صورتی که عباراتی نظیر “دوستت دارم”، تاریخ انقضا ندارد و فصل خاصی از زندگی را پوشش نمیدهد.

سکوت که می‌کنی

صدای دلت بلندتر به گوش خدا می‌رسه

و چه زیباست که صدای دلت تنها به گوش خالق برسه

گاهی لازمه خودتو برداری…. .

دل بِکنی……. .

کَنده شی از هرچه غیر اوست.

دلت که کنده شد،

پا به پا می‌شوی

دل دل می‌کنی

پُر می‌شوی

پُر از خدا….. .

دلنوشته حاج حسین یکتا

چگونه دوستت نداشته باشم؟!

راه که می‌روی با صدای قدم‌هایت شاخه‌های درختان به رقص می‌افتند

پشت سرت گنجشک‌ها به پرواز در می‌آیند.

امنیت اقتصادی در دستگاه دینی، بیان یک واقعیت است به نام رزق‌وروزی‌‌هایی که تو روی آن حساب نکردی، اما راه جذب این رزق‌وروزی‌‌ها را باید به روی خودمان باز کنیم.

واقعیتی داریم به نام «برکت» که در دستگاه مادی‌گرای غرب اصلاً پیدا نمی‌‌شود. برای خودشان یک ژست عقلانی می‌‌گیرند، که بله ما باید همۀ جوانب کار را خودمان به دست بگیریم و عقلانی نیست به این موضوعات بپردازیم.

درحالی‌‌‌که عقلانیت به ما می‌‌گوید: نباید این واقعیت‌‌های بزرگ‌تر را ندیده بگیریم.

کتاب رزقی نو ، مجلس اول: رازق کیست؟