تا زمانی كه خانه واقعی خود را پيدا نكرده ايم،

بايد به جست و جو ادامه دهيم و شگفت انگيز اينكه خانه واقعی دور نيست.

ما خانه های زيادی می سازيم،

‌اما هرگز به خانه واقعی خود نگاه نمی كنيم.

خانه های كه ما می سازيم واقعی نيستند،

بلكه قصرهای شنی يا خانه های مقوای اند، آنها فقط اسباب بازی هستند.

آنها خانه های واقعی نيستند؛‌

چون مرگ،‌ همه آنها را نابود می كند. خانه واقعی جاودانه است.

فقط خدا جاودانه است و هر چيز ديگر موقت و گذراست.

بدن گذراست. ذهن موقت است. پول،‌ قدرت و شهرت همگی گذرا هستند.

در اين خانه ها نمانيد. از آنها استفاده كنيد،‌

اما به ياد داشته باشيد كه همه آنها كاروان سرا هستند و فقط برای اقامت يك شبه مناسبند.

صبح روز بعد بايد آنها را ترك كنيد.

ما پيوسته خانه واقعی خود را گم می كنيم؛

‌خانه بسيار نزديك است. خانه حتی نزديك نيست؛‌ بلكه در درون ماست.

در درون بدنبال آن بگرديد.

همه كسانيكه به درون رفته اند، خدا را يافته اند.