از دل تا قلم

(آسیب شناسی فعالیتهای تربیتی در جبهه فرهنگی)

 یکی از مهمترین ویژگی‌های جبهه، این است که “خط درگیری” است. شما اگر در پادگان قدس مشهد، 10 هزار نیرو آموزش بدهید و سازماندهی کنید این جبهه حساب نمی‌شود، چون در خط درگیری نیست.

 از بعضی دوستان در فرهنگسرا پرسیدم شما می‌خواهید چه نوع نیرویی تربیت کنید. گفتند می‌خواهیم کودکِ نمازخوان، درس‌خوان و مؤدب تربیت کنیم. گفتم اینکه مواضع انجمن حجتیه است!

 در کار فرهنگی و اجتماعی، اولین کار این است که باید خط درگیری را تشخیص بدهیم. مثلاً در شلمچه جنگ است و یک عده در مشهد و تبریز و جاهای دیگر نشستند و دارند کار تربیتی می‌کنند، می‌گویند ما داریم نیرو می‌سازیم!

 خط درگیری امروز ما، تقابل اسلام ناب با اسلام آمریکایی است. هر کس درد جنگ اسلام ناب با اسلام آمریکایی را داشت در جبهه است والا ول معطل است.

مشکل عمده ما این است که داریم روی فصل مشترکمان با ضدانقلابهای مذهبی یا مذهبی های غیر انقلابی کار می‌کنیم. این یعنی دور شدن از خط درگیری. به همین دلیل است که بسیاری از نیروهای ما، سر بزنگاه‌ها بجای اینکه #بصیرت پیدا کنند ذهنشان شبهه‌ناک می شود. چون تا حالا همه اش شباهت دیده است، آن طرف هم مثل این طرف نماز می‌خواند، زیارت می‌رود، سینه می‌زند.

وحید جلیلی، در گفتگو با ماهنامه حلقه وصل، شماره 40

اگر هر ترازویی دو کفه دارد، ترازوی اعمال در قيامت اما، تنها يک کفه دارد، هيچ می ‌دانيد چرا ؟
يکی از واژه‌های پربسامد در قرآن،کليد واژه «ميزان» است. (نه بار). “ميزان” در لغت به وسيله‌ای گفته می‌شود که امکان سنجش را فراهم می آورد. با اينکه کاربرد متعارف اين واژه در بين مردم، بيشتر در مورد کالا و مبادلات مالی است اما مورد سنجش، هميشه کالا نيست بلکه می تواندگفتار باشد يا کردار و يا حتي پندار، نيات .
در اينکه خداوند در روز قيامت اعمال بندگان را با ابزاری خواهد سنجيد شکی نيست امّا آن ابزار چيست؟
برخی از قرآن پژوهان معاصر معتقدند اينکه ماهيّت اين ابزار چگونه است در قرآن کريم و احاديث نبوی چيزی مذکور نيست و مؤمنان مکلّفند به حکم خبر صادق به آن ايمان بياورند.
با اين همه علامه طباطبایی(ره) ميزان را عبارت می‌داند از دين و بر اين باور است که خداوند در آياتی همچون : ” اللَّهُ الَّذِي أَنزَلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ وَ الْمِيزَانَ"(خداوند کسي است که کتاب را به حق نازل کرد و ميزان را…)، از اين جهت دين را ميزان ناميده که عقايد و اعمال انسانها به وسيله آن سنجيده می‌شود و در نتيجه در روز قيامت بر طبق آن سنجش، محاسبه و جزا داده می‌شود.
پس ميزان عبارت است از دين با اصول و فروعش.

همينطور شايد روايت صريحی از نبی مکرم اسلام (صلي الله عليه و آله وسلم) در چيستی موازين وارد نشده باشد اما در از حضرات ائمه اطهار(عليهم السلام) در ذيل آيات، رواياتی به ما رسيده است که مبين ماهيت ميزان در روز قيامت استو
به عنوان مثال: در ذيل کريمه «وَ نَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ…» (1)
«ما ترازوهاي عدل را در روز قيامت برپا می‌کنيم…».

روايتی از صادق ال محمد (عليه اسلام) مروی است که می فرمايند: «هُمُ الاَنبيَاء وَ الاَوصيَاء » «انبياء و اوصياء ميزانند» (2) و در زيارت مطلقه علی (ع) می‌خوانيم: «السّلامُ علَي ميزانِ الأعمالِ» در اين صورت اعمال هر امّتی بر اعمال پيامبران و اوصيای آنان عرضه می‌شود و از طريق تطابق و عدم تطابق، سرنوشت آنان و اعمالشان به دست می ‌آيد .

معناي وزن اعمال در قيامت، تطبيق اعمال است بر حق، به اين معني هر شخصی پاداش نيکش به مقدار حقی است که عمل مشتمل بر آن است و در نتيجه اگر اعمال شخصی، شامل هيچ مقداری از حق نباشد از عملش جز هلاکت و عقاب بهره و ثمری عايدش نمی‌شود
به هر روی، چه دين را وسيله سنجش اعمال در قيامت بدانيم چه وجود مقدس پيامبران و پيشوايان پاک (عليهم السلام) ، آنچه مسلم است اين موازين تنها برای اهل حق است نه اهل باطل. به ديگر سخن، در قيامت، هيچ ميزاني براي اعمال کافران برپا نمی‌شود : «أُولَئِکَ الَّذِينَ کَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ و لِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا»(3)
«آنها کسانی هستند که به آيات پروردگارشان و لقای او کافر شدند به همين جهت ، اعمالشان حبط و نابود شد از اين رو، روز قيامت، ميزانی برای آنها برپا نخواهيم کرد».
عبارت «فَلا نُقيمُ لَهُمْ يَوْمَ القيامةِ وَزْنّا» فرع بر حبط اعمال است به دليل اينکه سنجش و وزن در روز قيامت به سنگينی حسنات است و با حبط عمل ديگر سنگينی باقي نمی ‌ماند و در نتيجه وزن کردن معنا ندارد. (4)
به عبارتي ديگر توزين و سنجش مربوط به جايی است که چيزی در بساط باشد کافران که چيزی در بساط ندارند چگونه توزين و سنجشی داشته باشند.

ترازوی يک کفه‌ای
معمولا هر ترازویی دو کفه دارد اما ترازویی که در قيامت أعمال انسان‌ را ميی سنجند فقط « يک کفه » دارد. زيرا از منظر قرآن، تمام اعمال انسان از نظر « نيت و کيفيت » به دو دستة « حق و باطل » تقسيم مي‌شوند و فقط « أعمال حقّ »، « وزن » دارند.
پس وقتي أعمال انسان را بر روی آن ترازو قرار ‌می دهند ، از « دوحال» خارج نخواهد بود.

1ـ اگر اعمال او « به حق و مطابق حق و در جهت حق » انجام شده‌ باشند چون « وزن » دارند پس کفة ترازو را « پائين » و صاحبش را به سمت بهشت ، « بالا » می برند و به « قرب الهی » و « رستگاری » می ‌رسانند.
وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ، فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازينُهُ ، فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ . (5)

2 ـ اما اگر أعمال او آلوده به « ريا ، منّت ، أذيت » باشد يا « غير مجاز » باشند ، « باطل و پوک » خواهند بود و چون وزنی ندارند لذا کفة ترازو را پائين نمی ‌برند و آن فرد به آغوش « هاويه » و « آتشي فراگير » می ‌افتد.
وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازينُهُ . فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ . وَ ما أَدْراکَ ما هِيَهْ . نارٌ حامِيَةٌ .(6)

پی نوشت
(1) . سوره انبياء آّیه 47 .
(2) . بحارالانوار، ج7، ص249 .
(3) . سوره کهف آیه 105 .
(4) . تفسیر المیزان ، ج13 ،ص548 .
(5) . سوره اعراف ، آیه 8 .
(6) .سوره قارعه ، آیات 8 تا 11 .

یزید و یزیدیان زمانه

آمرزش و طلب مغفرت به عنوان بخشی از باور توحید و عمل صالح میباشد.(1) چنان که اعتقاد به لهو ولعب بودن دنیا موجب میشود انسان کمتر به دنیا دلبستگی یابد وبه خاطر آن از خدا و باورهای توحیدی دور نشود (2) پذیرش اسلام به عنوان کاملترین و برترین و بهترین آموزه های وحیانی هدایتی برای بشر(3) و پذیرش ولایت خدا و نیز اولوالامر(4) تزکیه نفس در مقام عمل (5)و دست یابی به تقوا (6) تعقل و اندیشه درباره آفرینش و هستی و آخرت و مسایلی از این دست(7) توجه به نصرت(8) وفضل خدا (9)و رحمت او(10) تاکید برآموزه های قرآن به عنوان کتاب کامل هدایت (11) از عوامل مصونیت از خسران دائمی است که هیچ کدام از این موارد را سپاه یزید و یزیدیان زمانه ندارند و دچار خسران ابدی میشوند.

پی نوشت :

1- سوره اعراف آیه 32 و 149
2- سوره انعام آیه 13و23
3- سوره آل عمران آیه 58
4- سوره آل عمران آیه 149و150
5-سوره انعام آیه 13و23
6-سوره طلاق آیه 9و 10
7- سوره انعام آیه 13و 23
8-سوره آل عمران آیه 149 و150
9-سوره بقرهآیه 46
10-سوره اعرافآیه 32
11-سوره اسراء آیه28