از دل تا قلم

مشاجره ها و نزاع ها، نور باطن را خاموش میکند.

کم منزلی داریم که در آن پرخاش و تندی نباشد!

روزی چندتا پرخاش باشد،برکات را از منزل میبرد.

حتی اگر حق هم با تو بود،در امور جزیی وشخصی مشاجره نکن

چون کدورت دل می آورد.

مرحوم علامه جعفری از صاحب دلی نقل کرد:

در موضوعی که گمان میکردم حق با من است،داشتم با همسرم مشاجره میکردم؛

ناگهان در عالم معنا صورت باطنی غضبم را نشانم دادند!

بسیار کریه و زشت وحشتناک بود!

آن صورت نزدیکم آمد و گفت :

ای کثیف! ساکت شو!

همین که آنرا دیدم فورا متنبه شدم و سریعا دست همسرم را بوسیدم و عذرخواهی کردم…

عوارض شیرین خوب بودن!

خوب ‌بودن در دنیا عوارض دارد که پرداخت آن بسیار شیرین است.

وقتی آدم متوجه می‌شود دارد عوارض خوب ‌بودن خود را می‌پردازد.

سختی‌ها را بهتر تحمل می‌کند و اعتماد به نفسش افزایش می‌یابد.

مثلاً اگر مهربان باشی می‌گویند ضعیفی،

اگر تغافل کنی می‌گویند ساده‌لوحی،

اگر خدمتی بکنی قدردانی نمی‌شوی.

علیرضا پناهیان

 «سؤالی که ممکن است میانه‌ی ما و خانم‌ها را به هم بزند!»

 در سال اول دفاع مقدس، آیت ‌الله خامنه‌ای که نماینده حضرت امام در شورای عالی دفاع و رئیس این کمیسیون در مجلس شورای اسلامی

بودند،

در طول هفته به جبهه‌های جنگ میرفتند و جمعه ها نیز در کسوت امام جمعه پایتخت، به تهران بازمیگشتند و اقامه نماز میکردند و گزارش

دفاع رابه مردم میدادند.

 در آن ایام، ایشان برخی از روزهای هفته نیز برای سخنرانی و پاسخگویی به شبهات سیاسی و دینی مردم به مساجد میرفتند و برای تبیین

وضعیت بحرانی آن روزهای انقلاب به سوالات مردم پاسخ میدادند.

 یکی از آن روزها، ششم تیرماه ٦٠ بود؛ مسجد ابوذر از جنوبی ترین نقاط تهران و اولین و آخرین سوالی که در این جلسه مطرح شد درباره

نقش اجتماعی زن بود:

 «آیا زن میتواند قاضی و مجتهد بشود؟ اگر نه، چرا؟ و طبق حدیث «زن ناقص‌العقل است»، آیا با آزادی زن منافات ندارد؟»

 شاید برای زنان امروز جامعه قابل توجه باشد که رهبر انقلاب در حالی ترور شدند که مشغول دفاع از نقش و هویت زن بودند. از این رو

بخش ریحانه KHAMENEI.IR بخش‌هایی از پاسخ آیت‌الله خامنه‌ای لحظاتی پیش از ترور را منتشر میکند:

 سؤال اوّل یک سؤال فقهی اجتماعی است. البته سؤالی هم هست که ممکن است میانه‌ی ما و خانم‌ها را به هم بزند. آیا زن میتواند قاضی و

مجتهد بشود؟ اگر نه، چرا؟ و طبق حدیث «زن ناقص‌العقل است»، آیا با آزادی زن منافات ندارد؟

 مجتهد یعنی کسی که درس خوانده قدرت استنباط پیدا کرده، این چه مرد، چه زن اشکالی هم ندارد برود بشود، اما مرجع تقلید نمیتواند بشود.

یعنی دیگران از او تقلید نمیتوانند بکنند. هر مردی هم نمیتواند بشود. قاضی چندین شرط دارد. مرجع تقلید چندین شرط دارد. صدی هشتاد نود

مردها هم این شرط‌ها را ندارند، صدی نودوپنج هم ندارند. اما اگر جائی فرض کردیم که کسانی این شرائط را داشته باشند، اما جزو خانم‌ها و

زن‌ها باشند، آن وقت نمیشود. چرا؟

نکته‌ی این حکم الهی این است که قضاوت، یک منصبی است که احتیاج دارد به این که انسان خشک و قاطع باشد. خشک بودن و تحت

تأثیرعواطف قرار نگرفتن، چیزی است که به طور معمول زن‌ها این را ندارند و این نقطه قوت زن است نه نقطه‌ی ضعف زن.

 زن اگر عواطفش جوشان و احساساتش پرخروش نباشد، عیب است. کمال زن در غلبه‌ی عواطف اوست و این به دلیل این است که شغل اوّل

زن  تربیت فرزند است. نمیگوئیم شغل دیگر نداشته باشد، اسلام مانع نیست، اما اوّلین و اساسیترین و پراهمیت‌ترین شغل زن، مادری است.

اگر رئیس جمهور هم بشود، اهمیتش به قدر اهمیت مادری نیست…

اما آنی که گفتند زن ناقص‌العقل است، این نخواستند بگویند که زن خدای نکرده قوه‌ی ادراک ندارد، هرگز. بسیاری از زنان از بسیاری از مردان

سطح شعور و درکشان به مراتب بالاتر است.

نظر امیرالمؤمنین در «هن ناقصات العقول» به طبیعت زن نیست، بلکه به زنی است که تحت تأثیر فرهنگ ستم‌آلود تمام طول تاریخ، ناقص

بار آمده. در زمان امیرالمؤمنین زن در همه‌ی جوامع بشری، نه فقط در میان عرب‌ها، مظلوم بود. نه میگذاشتند درس بخواند، نه میگذاشتند

در اجتماع وارد بشود و در مسائل سیاسی تبحر پیدا کند. نه ممکن بود در میدان‌های  دیگر ……

زن خانواده وسبک زندگی در نگاه رهبرانقلاب

https://t.me/joinchat/BRcQGTupWraP0rhMEknrrw

ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺨﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺍﺳﺖ

وقتی نخلی رامی خواهند قطع کنند میگویند بکشش

ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻫﺎ بیشتر میدانندﮐﻪ ﭼﻪ میگویم.

انگار این درخت ﭼﯿﺰﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻭﺍﺣﺪ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﺁﻥهمچون ﺁﺩﻣﯿﺎﻥ، ﻧﻔﺮ ﺍﺳﺖ.

ﻧﺨﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭﺧﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯽ میمیرد، ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺧﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ میزنی ﺑﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﮒ ﺷﺎﻥ ﺑﯿﺶ ﺗﺮ ﻫﻢ میشود.

ﺍﻣﺎ ﻧﺨﻞ، ﻧﻪ ! ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻗﻄﻊ ﮐﺮﺩﯼ میمیرد

ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺭﯾﺸﻪﺍﺵ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ،

 ﻧﺨﻞ ﺑﯽ ﺳﺮ ﻣﯽﻣﯿﺮﺩ!

ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﮐﺘﺮ ﮐﺮﯾﻢ ﻣﺠﺘﻬﺪﯼ، ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﻮﺧﺘﻢ!

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺨﻞﺍﺳﺖ.

ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺮﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ! ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﻮﺩﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺕ ﻫﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺍﮔﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺷﺪ، ﺁﻥ ﻓﺮﻫﻨﮓ میمیرد، ﻭﻟﻮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺳﺎل ﺭﯾﺸﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

حق‌الناس چیست؟

حق الناس؛ چیزی است که

باقی می‌ماند و قابل مطالبه است

حقی است که تضییع شده

و ما از عهده‌اش برنیامده‌ایم

یا کوتاهی و غفلت کرده‌ایم

و حال تبعاتش روی دوش ما مانده است

حق‌الناس، دلی است که شکسته‌ایم

لطف و محبتی است که نکرده‌ایم

 غیبتی است که کرده‌ایم

تهمتی است که زده‌ایم

آبرویی است که برده‌ایم

حق‌الناس

لبخندی است که دریغ داشته‌ایم

ظلمی است که دیده‌ایم و سکوت کرده‌ایم

کلامی است که بی‌جا گفته‌ایم

حق‌الناس همهٔ این‌ها هست

و گسترده‌تر از این هم هست

در حق‌الناس پای کسی در میان است

که خود نیازمند،

گرفتار و بیچاره است

و به آسانی از حق خود نمی‌گذرد

در دنیا هم اگر بگذرد،

در آخرت، آنقدر گرفتار است که

دیگر نمی‌تواند بگذرد؛

نمی‌تواند دلش برای کسی بسوزد.

حق‌الناس، همان است که،

فقط در این دنیا فرصت جبران دارد

و اگر کار به آخرت رسید،

 دیگر کار از کار گذشته است!

در آن روز سخت که خود از هر محتاجی، محتاج‌تریم

حق‌الناس زنجیر می‌شود

و زمین‌گیرمان می‌کند

و او که حقش بر گردن ماست

نیازمند این است که طلبش را از ما

بگیرد تا کارش آسان شود

و از ما راضی نخواهد شد،

مگر اینکه اعمال نیکمان را در هودجی

از نور در نامه عملش بگذارند

و ما با حسرت، فقط نظاره‌گر باشیم

 سنگینی و تبعات

گناه طلبکارمان را به عهده بگیریم

و چه‌قدر عادی شده است برای ما،

ضایع کردن حقوق دیگران

و چه‌قدر بی‌تفاوت می‌گذریم

از کنار این همه گردن‌گیری

و چه بی‌خیالیم ما.